„Forest Desires” to wystawa o lesie, o jego pociągających aspektach, ale i tych skrywających ból i cierpienie. Nasze tęsknoty i lęki spoczywające w leśnych czeluściach, uwidaczniają się w dokonywanej przez człowieka eksploatacji i zniszczeniu.

​

Cztery artystki Aleksandra Liput, Antonina Nowacka, Nina Paszkowski i Manuela Mehrwald tworzące wystawę odwołały się do perspektyw ekofeministycznych, mistyczno-eksperymentalnych i społeczno-krytycznych. W ich ujęciu las stał się metaforycznym miejscem przeplatania się ich artystycznych poszukiwań, miejscem zarówno tętniącym życiem, zagadkowym, jak i groźnym. To w jego kontekście unaoczniają się zdecentralizowane perspektywy, wszelakie złożoności człowieka, jak i bytów pozaludzkich.

​

Nawet jeśli nie da się dokładnie określić pozycji człowieka w kontekście lasu, bez wątpienia względnie łatwo jest zgodzić się z faktem że uroki lasu czynią człowieka wrażliwszym. Przy pomocy charakterystycznych dlań mediów, które wykorzystują do indywidualnych, jednak wzajemnie uzupełniających się poszukiwań, artystki starają się uchwycić myśli i odczucia powiązane z zewem lasu oraz jego dynamiką. Czy to w malarskim wewnętrznym zgiełku (Nina Paszkowski), starannej reifikacji (Aleksandra Liput), psychodelicznej sztuce dźwięku (Antonina Nowacka) czy baśniowych słowach (Manuela Mehrwald).

​

Wystawa „Forest Desires” pobudza zmysły na wiele sposobów, zmuszając widzów do postawienia kilku pytań; jaką lekcję jako wspólnota możemy odebrać z obserwacji lasu? W jaki sposób możemy ze sobą i z nim się spotkać? I wreszcie, jak możemy pragnąć bez konieczności niszczenia? Las zaprasza nas do wejścia w jego czeluść, zaś artystyczne realizacje do podjęcia komunikacji. W podróży towarzyszy nam czwórka artystek, jednak to my sami musimy odnaleźć w tym gąszczu swą ścieżkę

​