Przez wieki imperialna machina wojenna Rosji starała się wymazać kulturę narodu ukraińskiego. Rankiem 24 lutego 2022 roku wysiłki te znacznie się nasiliły. Wojna zaostrzyła kruchy status zmarginalizowanych społeczności, które przed jej wybuchem były przedmiotem prześladowań i przemocy. Mimo narażenia na opresję i dodatkowe formy dyskryminacji, społeczność LGBTQIA + w Ukrainie stawia aktywny, antykolonialny opór agresorowi. Zadaniem wystawy i programu towarzyszącego jest pokazanie tych form walki i przemyślenie ich specyfiki.

Wojna w Ukrainie przyczyniła się do rekonfiguracji teorii queerowych-, teorii, które w realiach obecnej inwazji bardzo często nie sprawdzają się. Nie działają, bo ich głównym problemem w kontekście ukraińskim jest niemożność zaakceptowania i zrozumienia tego właśnie kontekstu. Teoria queer wychodzi z metropolii i nie bierze pod uwagę (post)kolonialnej egzystencji, jaką jest dziś ukraińska kvirowość. Dlatego chcielibyśmy zadać pytanie i spróbować odpowiedzieć, kto należy dziś do społeczności LGBTQIA+ w Ukrainie i jak może wyglądać ukraińska teoria kvir.

Tytuł wystawy został zaczerpnięty z pierwszej ukraińskiej pracy psychologicznej Łesi Ukrainki, nawiązująca do wizyty ukraińskiej pisarki w szpitalu psychiatrycznym w Tworkach pod Warszawą . Bohaterki utworu zwracają swoją uwagę ku “nowym bogom" i problemom własnego "ja" ("co jest we mnie"), kwestii "dziedziczenia" i "odpowiedzialności". Lesia wkłada bohaterkom w usta "nowe" tematy do dyskusji, pytając o status tożsamości i prawo do samostanowienia.